Defensiekanaal

Dit kanaal werd in 1939 gegraven als antitankgracht tegen invallen van het Duitse leger in WOII.

Het Defensiekanaal (of Peelkanaal) begrenst de Verheven Peel (onderdeel Mariapeel) aan de oostzijde (zie afbeelding). Het werd hier in 1939 gegraven en vormde een onderdeel van de Peel-Raamstelling, een verdedigingslinie tegen een Duitse inval, die zich uitstrekte van de Maas bij Grave tot aan de Zuid-Willemvaart bij Weert en onder andere bestond uit het riviertje de Raam, het Defensiekanaal en de Peelmoerassen. Omdat het kanaal bedoeld was als antitankgracht, kreeg het al snel de naam Defensiekanaal. Aan de westzijde van dit natuurlijke verdedigingstraject werd een tachtig kilometer lange verdedigingslinie gebouwd, bestaande uit mijnenvelden, kazematten, prikkeldraadversperringen en loopgraven. Bij de inval van de Duitsers op 10 mei 1940 is alleen bij Mill fel gevochten; bij andere delen van de stelling hadden de Nederlandse militairen zich al vrij snel terug getrokken tot achter de Zuid-Willemsvaart. Parallel aan het Defensiekanaal loopt de Driekooienweg. Alle boerderijen aan die weg liggen op een afstand van twaalfhonderd meter van het Defensiekanaal. Dat was een eis van het militaire gezag uit die tijd en kwam overeen met de schootafstand van de toenmalige kanonnen.