Nieuwe wandeling door het oudste dorp van de regio beschikbaar Het Kerkepad Strijbraken in Bakel

Heemkundekring Bakel en Milheeze heeft zich sterk gemaakt om het Kerkepad ‘Strijbraken’ in het oudste dorp van de regio, Bakel in ere te herstellen.  ‘Strijbraken’, daar zit het woord strijp=streep in, en staat voor smalle stroken grond Eeuwenlang lieten de bewoners van het buitengebied letterlijk hun sporen na door van huis naar de kerk en, na de louterende woorden van de pastoor, terug naar hun hut of hoeve te lopen.

De zogenaamde olifantenpaadjes hechtten zich aan en in het landschap en werden de vaste routes voor de kerkgang. Lopen over dit padenstelsel heeft dus te maken met vroeger, met het serene van toen, het brengt zondagsrust ook al is het zaterdag of een doordeweekse dag, het overbrugt de afstand die we in tijd nu eenmaal met onze voorouders hebben…de eeuwenoude Bakelse kerk al heel veel generaties lang het richtpunt was van degenen die destijds gebruik maakten van de kerkepaden. En eenmaal de mis gehoord, werd de route vice versa naar huis gelopen, met als richtpunt het strooien dak van thuis, ergens in de velden. Dat gegeven zien we terug in de vorm van al die kerkepaden. Vergelijk het met een spinnenweb. De kerk is het punt van samenkomst van al die paden. Overigens werd zo’n kerkepad niet uitsluitend gebruikt voor het gaan verrichten der religieuze verplichtingen. Gewoon ‘even naar het dorp’ zal ook een vaak voorkomende reden voor de voettocht zijn geweest.

Wie in de voetsporen treed van de oude bewoners zal ook de natuurverschijnselen van de Peelrandbreuk ondervinden. In de Peel is vroeger een kralensnoer van dorpen langs de peelrandbreuk is ontstaan. Bakel is er daar een van. En dat is niet voor niets. De breuken zorgen voor toegankelijkheid van water en het was elders simpelweg te ontoegankelijk om te kunnen leven. Langs het Kerkepad is het wijst verschijnsel, hoogte verschillen in het landschap en de bolle akkers zichtbaar.